दक्षिण ऑस्ट्रेलियन सरकारने अलीकडेच ॲडलेड समुद्रकिनाऱ्यांसाठी दीर्घकालीन वाळू व्यवस्थापन पर्यायांचा व्यापक स्वतंत्र आढावा सुरू केला.
पुनरावलोकनाच्या स्वतंत्र सल्लागार पॅनेलने - सर्वोत्तम पर्यायांवर गेल्या डिसेंबरपासून काम करत आहे - आता तीन प्राथमिक पर्याय निवडले आहेत.
पहिले ड्रेजिंग आहे - यामध्ये समुद्रतळातून ड्रेजिंग जहाज वापरून वाळू गोळा केली जाईल आणि वाळूची गरज असलेल्या वेस्ट बीच किंवा इतर समुद्रकिनाऱ्यांवर पंप केला जाईल.
यामध्ये लार्ग्स बे, आऊटर हार्बर, पोर्ट स्टॅनव्हॅक आणि/किंवा प्रादेशिक स्त्रोतांच्या ऑफशोअर डिपॉझिटमधून वाळू घेणे समाविष्ट असू शकते.हा पर्याय वेळोवेळी खदान वाळूसह पूरक करणे आवश्यक असू शकते.
मेट्रोपॉलिटन वाळू स्त्रोतांचा वापर केल्यास 20 वर्षांमध्ये ड्रेजिंगसाठी $45 दशलक्ष ते $60 दशलक्ष खर्च येईल, परंतु प्रादेशिक भागातून वाळूचा स्रोत घेतल्यास खर्च वाढू शकतो.
दुसरा पर्याय म्हणजे पाईपलाईन - यामध्ये वाळू आणि समुद्राचे पाणी समुद्रकिनाऱ्यांवरून हस्तांतरित करण्यासाठी भूमिगत पाइपलाइन बांधणे समाविष्ट आहे जेथे वाळू भरून काढण्याची गरज असलेल्या समुद्रकिनाऱ्यांपर्यंत वाळू तयार होत आहे.
हा पर्याय ट्रक वापरून वेस्ट बीचवर सुरुवातीला वितरीत केलेली खदान वाळू आणि सेमाफोर पार्क आणि लार्ग्स बे दरम्यानच्या भागातून, समुद्रकिनार्यावरून किंवा किनाऱ्याजवळून गोळा केलेली वाळू यांचे मिश्रण वापरेल.
पाईपलाईन वाळूचा बराचसा भाग पश्चिम बीचवर सोडला जाईल, परंतु वाळू इतर समुद्रकिनाऱ्यांवर वितरीत करण्यासाठी अतिरिक्त डिस्चार्ज पॉइंट्स असतील.
पाइपलाइन पर्यायासाठी $140 दशलक्ष ते $155 दशलक्ष खर्च येईल.यामध्ये पाइपलाइनचे बांधकाम, अतिरिक्त खदानी वाळू खरेदी करणे आणि 20 वर्षे पाइपलाइन चालवणे यांचा समावेश आहे.
तिसरा म्हणजे सध्याची व्यवस्था राखणे – सेमाफोर आणि लार्ग्स बे येथील समुद्रकिनाऱ्यांवरून एक्साव्हेटर आणि फ्रंट-एंड लोडर वापरून वाळू गोळा केली जाईल आणि वाळू आवश्यक असलेल्या भागात ट्रक नेली जाईल.सार्वजनिक रस्त्यावर ट्रक वापरून बाहेरील खदानी वाळू देखील वितरित केली जाईल.
पुढील 20 वर्षांत या पर्यायासाठी $100 दशलक्ष ते $110 दशलक्ष खर्च येईल.
साठी अंतिम मुदतटिप्पण्या पाठवत आहेप्रस्तावित कामांवर रविवार, १५ ऑक्टोबर.